“पौर्णिमेला म्हसोबाला त्याचा मानाचा नारळ व्हायलास न्हाय, तर जल्माला येनारं मूल आंधळं होईल.” दारावर थाप मारुन, असा जळजळीत शाप देऊन, हाताची बोटं कडाकडा मोडून दारावर आलेली आक्काबाई आज काहीही दान न घेता पुढं चालती झाली. क्षणभर तर काय झालं हे… Continue Reading →
पहाटे माजघरातल्या उंची फळीवर हळदीच्या कापडात गुंडाळलेली तीन शेंदूर फासलेली लिंबा सापडली तसो म्होरक्या गावभर बोंबलत फिरलो, “तात्यांच्या वाड्यावर कुणीतरी करणी केली.” तात्यांची जरब इतकी कि, सगळ्या गावात शांतता पसरली. भल्या पहाटे ह्या काय कानावर पडला म्हणून गाव नि:शब्द झालो…. Continue Reading →
© 2024 शब्द ब्रम्ह — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑