Tag बोधकथा
एक घनदाट जंगल होत वृक्ष-वेलींनी वेढलेलं, पाना-फुलांनी बहरलेलं. निसर्गाच्या अप्रतिम सौदर्याने सजलेलं. अनेक पक्षी प्राणी या जंगलात आपलं घर बांधून राहत होते. अशा जंगलात राहत होता एक शुभ्र ससा. साश्याशेजारीच नवीन घर थाटलं होत, ते एका कासवानी. ससा होता गोब-या… Continue Reading →
एक आटपाट नगर होते. त्या नगराचे नाव स्वप्ननगरी. या स्वप्नगरीवर राज्य करीत होता, राजा स्वप्निल आणि त्या राजाची लाडकी राजकन्या होती तिचे नाव स्वप्नाली. या नगरात अनेक स्वप्न वास्तव्याला होती. काही शूर, काही शांत, काही हसरी, काही रडवी, काही चांगली,… Continue Reading →
फार जुनी गोष्ट आहे. खूप खूप वर्षांपूर्वी जेव्हा जगाची उत्पत्तीच झाली नव्हती.जेव्हा पृथ्वीवर कोणत्याच प्राण्याचं अस्थित्व नव्हतं.मानवाने तर या जगात पाऊलंच रोवलं नव्हतं, तेव्हाची हि गोष्ट.तेव्हा सगळ्या सुंदर पऱ्या पृथ्वीवर रहायच्या. पृथ्वीच्या निसर्ग सौंदयाने भारावलेल्या त्या दिवसभर इकडे – तिकडे… Continue Reading →
चित्रनगरीवर राजा चित्रसेन अनेक दशके राज्य करीत होता. राजा चित्रसेन हा कलासक्त होता. अनेक गायक, वादक, रंगकर्मी त्याच्या चित्रनगरीत राजाश्रयाला होते. नेहमी प्रजेसाठी तत्पर, न्यायप्रिय, शूर, पराक्रमी असा हा राजा शरीराने पूर्णपणे सुदृढ असून अर्ध्या चेहऱ्याने मात्र थोडा विद्रुप होता. प्रजेवर… Continue Reading →
एका छोट्याशा गावात एका गरीब माहुताकडे ऐरावत नावाचा एक मोठ्ठा हत्ती असतो. हत्ती काळ्या राखाडी रंगाचा, पांढऱ्या शुभ्र सुळ्यांचा, लांब लांब सोंडेचा आणि डौलदार चालीचा म्हणून सगळ्या गावाचा लाडका असतो. हत्ती स्वभावाला खूप शांत आणि समजूतदार असतो. माहूत आणि हत्ती… Continue Reading →
ब्रह्म देवाने ही सुंदर सृष्टी निर्माण केली. फुलं-पानं, झाडं-वेली, दगड-गोटे ही त्यांचीच किमया, म्हणूनच त्यांना “जगतपिता” म्हणतात. सृष्टी जशी निर्माण झाली तसे त्यांनी अनेक सजीवही जन्माला घातले. हे सृष्टी सौंदर्य वाढवताना असंख्य प्राणी, अनेकविध पक्षी त्यांनीच तर निर्माण केले. अनेकविध… Continue Reading →
एका घनदाट जंगलात, टुमदार मोठ्या झाडावर खारूताई आणि पोपटराव दोघे राहत होते. दोघे एकमेकांचे खूप छान मित्रही होते. दोघांचीही घरे छान मोठ्ठाली होती. खारूताई जमिनीवरून उचललेल्या डहाळया, पाने, कापूस आणि इतर मउ वस्तूंनी बनवलेल्या घरट्यात राहायची. पोपटरावांची एक मस्त ढोली… Continue Reading →
इंद्र देवाच्या दरबारात दोन गंधर्व गायक होते. दोघेही आपापल्या सुरांचे पक्के आणि गाण्यात तरबेज. दोघांकडे सुरांची अशी काही जादू जी समोरच्याला मंत्रमुग्ध करेल, इंद्र दरबारी दोघे अप्रतिम गाणं सादर करायचे. दरबारातीलच नाही तर स्वर्गलोकीचे सर्व देवही भान हरपून त्यांचं गाणं… Continue Reading →