उमलत्या नव्या क्षणांनाआहे आधार भावनेचाबांधलीही मोतीमाळजी सांधणारा हात तुझा एक मोती लाख सुखाचाएक अतीव दुःखाचाधागा जोडू पाहतोएक बंध प्रेमळ मनाचा सगळे तुझ्याच आवडीचे मोतीकसे एकसंग नांदत राहतीतुझ्या स्पर्शाच्या रंगातदुधाळी शुभ्र रंगून जाती स्वतंत्र आहे प्रत्येक मोतीआपुलकी ही जपू पाहतीहेवे-दावे, रुसवे… Continue Reading →
भेट तुझी माझीकारण नसतानाच घडलेली ….माझ्याशी बोलतानातू मात्र आवघडलेली ….त्यानंतर ……….ते रोजचंच तुझं दिसणंआवडलं होतं मलाते तू सोबत असणं ….भेटीच्या गाठी पडाव्यातअसं राहून राहून वाटतं होतं ….क्षण क्षण जपतांआठवणींच तळं साठतं होतं ….जन्म बांधता आला नाहीमन माझं बांधलं गेलं ….का… Continue Reading →
सुखं शोधायला बाहेर पडलो,अनेक पायवाटा फुटत जातात ……….मनाला कोडी पडतात,संयमाचे बंध मात्र तुटत जातात ……..संभ्रम वाढत जातातविश्वासाच्या पाकळ्या मिटत जातात…….चालता- चालता दमछाक होते,आपल्यांचे हातही सुटत जातात ………एकाकीपण वाट्याला येतंधैर्याचे समुद्र आटत जातात………..आकाशी झेपावण्यासाठीउरत नाही पंखात बळ……….सुखं शोधण्याचा प्रवास हाभासे फक्त… Continue Reading →
आपलं नातं म्हणजेआहे चवदार पाणीपुरीतिखट, गोड, आंबट, तुरटजिभेला चव येते न्यारी जास्त पाणी भरता जशीकोलमडून पडते पुरीनात्याचंही तसंच काहीसंते जपण्याचीच कसरत खरी उतावीळपणे घाई करतातिखटाचा हा जातो ठसकाभांडण, तंटा, रुसवे, फुगवेनात्यात थोडा मारू मस्का सगळे जिन्नस प्रमाणात असताजिभेवर चव रेंगाळते… Continue Reading →
गोल गरगरीतमाव्याचा गोळारंग दुधाळीदिसायला भोळा पिठ मळतानाथोडं घालू दूधपाकाला साखरफक्त चार मुठ मंद अलवारपरतू तुपातगुलगुलेल गोळाबदामी रुपात पाकात घालूजायफळ वेलदोडामूरु दे सावकाशधीर धरा थोडा इतर मिष्ठान्नावरयाचाच धाकटया याला पोहायलाएकतारी पाक विसरु डाएटकरु क्लुप्तीखाऊ मनभरमिळवू तृप्ती चवीने चाखूनविसराल दामनाव तयाचेगुलाबजाम©अनुप साळगांवकर
© 2024 शब्द ब्रम्ह — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑