जय गिरिनारी – पुष्प २एकदा गुरुतत्वाची ओढ लागली की त्या तत्वापर्यंत पोहोचण्याचं बळ आपोआप मिळतं. मन प्रार्थनेत उतरतं आणि एकचं मागणं मागतं, “पंखात या बळ दे नवे झेपावण्या आकाश दे, जे सत्य सुंदर सर्वथा आजन्म त्याचा ध्यास दे..!!!” हा ध्यासच… Continue Reading →
जय गिरिनारी – पुष्प १ आपल्याला एखाद्या गोष्टीचे वेध लागले की, आपण आपल्या मनातल्या मनात अगदी आदी पासून अंता पर्यंत सगळंच ठरवून मोकळे होतो. हे असं होईल……..ते तसं होईल…… पण ते सगळं तसंच होईल की नाही…….हे ठरवणारे आपण पामर कोण?………. Continue Reading →
उमलत्या नव्या क्षणांनाआहे आधार भावनेचाबांधलीही मोतीमाळजी सांधणारा हात तुझा एक मोती लाख सुखाचाएक अतीव दुःखाचाधागा जोडू पाहतोएक बंध प्रेमळ मनाचा सगळे तुझ्याच आवडीचे मोतीकसे एकसंग नांदत राहतीतुझ्या स्पर्शाच्या रंगातदुधाळी शुभ्र रंगून जाती स्वतंत्र आहे प्रत्येक मोतीआपुलकी ही जपू पाहतीहेवे-दावे, रुसवे… Continue Reading →
” विश्वास ” हा आंतरमनाचा पाय आहे. शब्द जितका सोपा आहे, अनुभव घ्यायला तितकाच कठीण. याच विश्वासावर आपण अशक्यही शक्य करू शकतो. आजकाल देवावरचा आणि स्वतःवरचा विश्वास कुठेतरी कमी होत चालला आहे, असे जाणवते. देव हा दगडात नसून ती एक… Continue Reading →
भेट तुझी माझीकारण नसतानाच घडलेली ….माझ्याशी बोलतानातू मात्र आवघडलेली ….त्यानंतर ……….ते रोजचंच तुझं दिसणंआवडलं होतं मलाते तू सोबत असणं ….भेटीच्या गाठी पडाव्यातअसं राहून राहून वाटतं होतं ….क्षण क्षण जपतांआठवणींच तळं साठतं होतं ….जन्म बांधता आला नाहीमन माझं बांधलं गेलं ….का… Continue Reading →
मल्लमा- गूढ कथा – भाग १ कोसळणा-या धबधब्याचा आवाज कानाला दडे बसवणारा होता. गुहेतला अंधूक प्रकाश शरण्यला आत गुहेत आकर्षित करत होता. त्या प्रकाशाकडे पाहून गुहेबद्दल वेगळंच कुतूहल त्याच्या मनात निर्माण झालं. त्या प्रकाशाचाच मागोवा घेण्याची दुर्दम्य इच्छा त्याच्या मनात… Continue Reading →
चंद्रमौळीच्या अरण्या शेजारी आसलेल्या आदिवासी पाड्यात एका नवशिक्या पोलिस पाटलाची नियुक्ती झाली. उंचपुरी, अत्यंत कर्तबगार आणि धडाडीचं व्यक्तिमत्व. दुपारच्या कडकडत्या उन्हात इतकी वर्षे या पाड्यावरचा पोलिस ठाण्याचा बंद दरवाजा आज काय तो उघडला. पाड्यावरची दोन चार मंडळी लागलीच पोलीसाच्या सोबतीला… Continue Reading →
सुखं शोधायला बाहेर पडलो,अनेक पायवाटा फुटत जातात ……….मनाला कोडी पडतात,संयमाचे बंध मात्र तुटत जातात ……..संभ्रम वाढत जातातविश्वासाच्या पाकळ्या मिटत जातात…….चालता- चालता दमछाक होते,आपल्यांचे हातही सुटत जातात ………एकाकीपण वाट्याला येतंधैर्याचे समुद्र आटत जातात………..आकाशी झेपावण्यासाठीउरत नाही पंखात बळ……….सुखं शोधण्याचा प्रवास हाभासे फक्त… Continue Reading →
मल्लारण्याच्या कड्यावरुन कोसळणा-या धबधब्या शेजारी शरण्यला काजव्यांसारखा मंद प्रकाश जाणवला. त्या प्रकाशाचा मागोवा घेताना त्याला काहीच अंतरावरच एक गुहा दिसली. गुहेपाशी जाताच आत दूरवर प्रकाशाचा अंधुक ठिबका दिसू लागला. रात्रीच्या गही-या अंधारात गुहेतून बाहेर पडणारा हा प्रकाश शरण्यला त्या गुहेत… Continue Reading →
© 2024 शब्द ब्रम्ह — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑